Wie nu een kijkje neemt op de Langegracht op de kruising met de Korte Mare en de Nieuwe Mare, dreigt in een gapend gat te vallen. Wie dit kruispunt van wegen en water, de zogenaamde Goudenbalbrug, passeert weet vaak niet dat wat aan de bovenkant een brug lijkt, in feite een massief blok beton, baksteen en zand is, dat aan de onderkant een minieme ruimte biedt voor het water. Geen brug dus, want je kunt er niet onderdoor varen, maar een overkluizing, een dam met een gaatje.
Het Waterambacht Leiden heeft er bij de voorbereiding van de herinrichting van de Langegracht op aangedrongen van de Gouden Balbrug een echte brug te maken en daarmee de vaarroute vanuit de stad naar de Maresingel weer te openen. Dat oogt veel mooier, het biedt recreanten en rondvaartboten een herstelde vaarroute en er wordt recht gedaan aan de historische trekvaartroute Leiden-Haarlem, die hier begon.
In 2019 werd ons idee in het coalitieakkoord opgenomen, met geld en al. Dat ging goed, totdat het college om tekorten elders op de centrumroute te dekken het plan alsnog introk. Daardoor duurt het waarschijnlijk weer tientallen jaren, tot een volgende herinrichting van de Langegracht een nieuwe kans voor de Goudenbalbrug biedt.
Velen zijn teleurgesteld. Vorige week nam moeder aarde het heft in eigen hand en liet als voorwerk voor het alsnog vrijelijk stromend maken van de Mare een enorm zinkgat vallen. Een duidelijker herinnering aan de gemiste kans is nauwelijks te bedenken.
